(४५)

साक्षात्कृत्य प्रणयमुदितो भूतधात्र्या दविष्ठं
बैभ्राजं तद् विततमखिलं दृश्यमालेख्यकल्पम्।
नीत्वा बिम्बं हृदयपरिधिं प्रत्यभिज्ञाप्रतीतं
संसारं तन्निहितमखिलं विश्वरूपे ददर्श।।

(४६)

एते प्राप्ता ननु वसुमतीं सावधाना भवन्त:
सन्तिष्ठेरन्, भवतु भवतां मङ्गला चैव यात्रा।
यानाध्यक्षो मुदितमनसा घोषयामास चेत्थं
प्रह्वीकुर्वन् सपदि वसुधां नीयमानं विमानम्।।

(४७)

सूर्येणाभाकलितमधुरं रश्मिभी रञ्जिताया
नीचैर्यास्यन् नमितवदनो मेघसोपानपङ्क्ते:।
आविद्धोऽसौ भवति सघनैरभ्रखण्डैरदभ्रं
भूमीदेव्या हृदयकरुणासान्द्रनि:श्वासकल्पै:।।

(४८)

आविर्भूते शशिनि तमसा शर्वरीव व्यपेता
नैशस्यार्चिर्हुतभुज इवापेतधूमाग्रपुञ्जा।
दूराद् दृष्टा निकटनिकटं भूतधात्री समेता
धेनु: प्राप्ता व्रजमिव यथा वत्समाकारयन्ती।।

(४९)

पृथ्वीपत्रे निपतितमसेर्विन्दुरेको य आसीत्
सञ्जातोऽसौ सघनवितता वृक्षपङ्क्तिर्वनान्या:।
भूम्या हस्ते चुलुकविधृतं यज्जलं दृश्यते स्म
पश्चाद् दृष्ट: सृत इव पट:, सागरस्तद् बभूव।।

(५०)

आयाता सा हजलधिरशना भूतधात्री समीपं
माता स्नेहप्रचितहृदया चार्बुदानां जनानाम्।
अक्षय्यान्तर्हितनिधिततिस्तप्तहेमप्रभाभ्यां
वक्षोजाभ्यां समधुरपय: पाययन्ती तनूजान्।।

(५१)

भास्वद्भानो: प्रविततनभोमण्डलैस्तै: कराग्रै-
रामृष्टेव प्रतिदिनमसौ बुध्यते त्यक्तनिद्रा।
अद्याप्येषा भ्रमति भवने भूर्भवन्ती सुभव्या
नूत्नैवास्ते पुनरपि पुनर्जायमाना पुराणी।।

(५२)

एषा शुभ्रां तनुमिह शुभां संविदाना विभाता
स्नाता चोर्ध्वं सरसि रमणी दृष्टये ज्योतिषाऽगात्।
मुञ्चत्यस्या अलकनिचयश्चूर्णितां बिन्दुधारां
शष्पश्यामाच्छिखरनिकरात् स्यन्दमानै: प्रपातै:।।

(५३)

धम्मिल्लं स्वं घनवनगतं सस्मितं धुन्वती सा
स्कन्धे धृत्वा हरितहरितं शाद्वलानां दुकूलम्।
प्रात:काले जलधिजपयश्चुल्लुके स्वे प्रगृह्य
माताऽऽयाता तनयवदनक्षालनार्थं समीपम्।।

(५४)

यस्यां पूर्वे प्रथितयसश्चक्रिरे विक्रमांस्ता-
नर्वाचीना विदधति कलाकौशलं ज्ञानसत्रम्।
सा न: क्षेमं वितरतु धराऽऽराधिता रत्नगर्भा
माता भूमिर्विनततनय: सोऽस्मि चास्या धरित्र्या:।।

(५५)

इत्थं भूमिं स्वहृदयतले भावयत्येव तस्मिन्
यानं गत्वा धरणिमभितस्तां परिक्रम्य तस्थौ।
प्रह्वो हृष्टो मनसि बहुशस्तां सुमूर्तिं विचिन्वन्
धीराश्वास: शिरसि पथिको धूलिमस्या दधार।।